Η μέθοδος της ενδοσαλπιγγικής μεταφοράς ζυγωτών - εμβρύων ή γονιμοποιημένων ωαρίων ZIFT (Zygote Intrafallopian Transfer) είναι μία μέθοδος της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής πιο κοντά στην κλασική εξωσωματική σε σχέση με την μέθοδο GIFT.

Περιγραφή της μεθόδου ZIFT

Στην μέθοδο αυτή μετά την ωοληψία εκτελείται IVF δηλαδή εξωσωματική (στο εργαστήριο) γονιμοποίηση των ωαρίων με το σπέρμα του συζύγου και μετά από 24 έως 48 ώρες τα γονιμοποιημένα ωάρια (δηλαδή τα ζυγωτά - έμβρυα) τοποθετούνται λαπαροσκοπικά μέσα στην σάλπιγγα της γυναίκας.

Συνολικά απαιτούνται 4 - 6 εβδομάδες για την ολοκλήρωση ενός κύκλου ZIFT. Πρώτα η γυναίκα λαμβάνει φάρμακα για την διέγερση των ωοθηκών της. Ο γιατρός παρακολουθεί την ανάπτυξη των ωοθυλακίων και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες χορηγεί στην ασθενή χοριακή γοναδοτρόπο ορμόνη hCG (Human Chorionic Gonadotropin). Τα ωάρια απελευθερώνονται σε 36 περίπου ώρες, ακολουθεί η ωοληψία όπου συλλέγονται από τον γιατρό και αφού γονιμοποιηθούν στο εργαστήριο τοποθετούνται 24 έως 48 ώρες μετά, στο εσωτερικό των σαλπίγγων της γυναίκας χρησιμοποιώντας ειδικό καθετηρα. Αυτό το τελευταίο βήμα απαιτεί την λαπαροσκόπηση δηλαδή την χειρουργική επέμβαση με λήψη γενικής αναισθησίας και την είσοδο κάμερας (του λαπαροσκοπίου) καθώς και εργαλείων από μικρές οπές στο κοιλιακό τοίχωμα της γυναίκας. Η εκτέλεση της λαπαροσκόπησης θεωρείται το μεγάλο μειονέκτημα της μεθόδου ZIFT.

Απαραίτητη προυπόθεση είναι η ύπαρξη υγιών σαλπίγγων.

Ενδείξεις εφαρμογής της μεθόδου ZIFT

• Γυναίκες πάσχουσες από ενδομητρίωση
• Γυναίκες με ενδοκοιλιακες συμφύσεις
• Γυναίκες με υπογονιμότητα λόγω τραχηλικού παράγοντα
• Ζευγάρια με ανεξήγητη στειρότητα
• Περιπτώσεις όπου η υπογονιμότητα οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα
• Όταν θέλουμε ταυτόχρονα να υποβάλουμε την γυναίκα σε λαπαροσκόπηση

Ποσοστά επιτυχίας της μεθόδου ZIFT

Τα τελευταία χρόνια τόσο η μέθοδος ZIFT όσο και η μέθοδος GIFT επειδή απαιτούν χειρουργική επέμβαση και αναισθησία, δεν χρησιμοποιούνται πολύ συχνά (μόνο στο 1% των περιπτώσεων και συνήθως μετά από αίτημα του ζευγαριού). Ευτυχώς μόνο το 1% των περιπτώσεων εμφανίζει εξωμήτριο κύηση. Όπως και στις άλλες μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής τον σημαντικότερο ρόλο για την επιτυχία της μεθόδου παίζουν η ηλικία του ζευγαριού και ειδικά της γυναίκας καθώς και η ποιότητα των ωαρίων της. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι περίπου όσο και αυτά της κλασικής εξωσωματικής δηλαδή 30 έως 40 % με το ένα τρίτο αυτών να είναι πολύδυμες κυήσεις.